Schronienie

„Czasem szukam schronienia

u ciebie

przed tobą i przede mną

przed gniewem na ciebie

przed niecierpliwością

przed znużeniem

przed moim życiem

pozbawiającym nadziei

jak śmierć

Szukam schronienia

u ciebie

przed zbyt spokojnym spokojem

Szukam u ciebie

mojej słabości

by mi pomogła

zwalczyć siłę

której

nie pragnę.”

Erich Fried

Czasem nie potrafię określić, jaką to schronienie ma przybierać formę, czym ma się stać, bym poczuła spokój lub przywołała do siebie wszystkie te emocje, których tak poszukuję, które są mi tak bliskie, a których wyrazić nie potrafię…

Schronienie, brzmi dobrze, otula samym wydźwiękiem, obdarza zainteresowaniem i opieką, obdarowuje szeroko pojętym bezpieczeństwem, na które zapotrzebowanie wciąż rośnie…

Chciałabym znaleźć schronienie przed tym, co boli i przed tym, przed czym uciekam, przed samą sobą czasem, a czasem przed tobą, przed chwiejnymi nastrojami i niepohamowanymi emocjami, które prowadzą do czynów, których z czasem żałuję, o których chciałabym zapomnieć, wymazać je z karty historii, jakby nigdy nie miały miejsca.

Szukam schronienia, jednocześnie z całą mocą unikając jego pętli. Szukam schronienia, które będzie kluczem do tego raju, który sobie wymyśliłam zamykając zbyt często oczy.