Ja wiele jestem w stanie zrozumieć, przetrawić, wybaczyć i w ogóle unieść na barkach, ale są dwie rzeczy, które doprowadzają mnie do szewskiej pasji: męska duma i kobiecy foch, z tym, że ten drugi sprawia, że mam ochotę wyjść i nigdy nie wracać…
Tak, jestem kobietą, tak wiem, że istnieje solidarność jajników, tak wiem powinnam być zawsze po stronie kobiet i stać za ich poglądami murem – przeważnie tak robię, ale jestem też osobą myślącą i nie podążam ślepo za stadem, bo mogę zginąć spadając w przepaść. Panowie i Panie o ile uważam, że mężczyźni popełniają mnóstwo błędów, a grzeszków na swoim koncie mają tyle, że zliczyć sami nie potrafią, o tyle sądzę też, że my kobiety, istoty odpowiedzialne, myślące, czujące sięgamy po broń w postaci focha, która tylko potwierdza teorię mężczyzn na nasz temat, że kierujemy się emocjami, że nie werbalizujemy głośno i wyraźnie tego, czego chcemy… zdecydowanie zbyt często i pochopnie, zostaw focha na wyjątkowe okazje, jak już koniecznie musisz go używać, raz do roku będzie w sam raz.
Dziewczyny popatrzcie, jak wygląda foch, w sumie jak go strzelacie (mówię tu o was i do was, bo ja tego narzędzia nie używam, jest dla mnie kompletnie bezsensowne i zupełnie niemiarodajne), to co chcecie zamanifestować? Że co w domu jest bajzel? Że znowu nie przytulił cię na powitanie? Że nie czytał ci w tym momencie w myślach? Że mrugnął nie tak, jak trzeba? Że aktualnie leci mecz, na który czekał od tygodni, ale tobie to nie odpowiada? Że to, że tamto czy że siamto? No właśnie, dotarliśmy do sedna sprawy, skąd on ma wiedzieć o co tobie chodzi, jak ty mu nie mówisz? Nawet ja znająca psychikę kobiecą, choć to ponoć tajemnica niezgłębiona, nie wiem o co w danym momencie dla przykładu chodzi sfochowanej koleżance. W takim wypadku ja jako koleżanka stosuję dwa wyjścia:
a) próbuję do niej dotrzeć, zapytać, posłodzić, pokrzyczeć, uszczypnąć, poszturchać, przytulić, no jakąś interakcję wywołać zwrotną, no żeby spuściła tego focha,
b) no ale czasem po prostu mi się nie chce i zlewam, zostawiam taką urażoną, obrażoną, pokrzywdzoną nie wiadomo czym i idę sobie dalej się bawić, siedzieć, sączyć sok, whatever – byle z dala.
To teraz pomyślcie skoro kobieta z kobietą czasem nie wytrzymuje, to naprawdę uważacie, że facet wykaże cierpliwość? Owszem są tacy heroiczni bohaterowie, którzy się nie poddają, osobiście medal bym im wręczyła, bo kobiecy foch to katorga, a przede wszystkim skrajna głupota i dziecinada! Ale bohaterów w naszym świecie coraz mniej…
Kobieto nie podoba ci się coś? Powiedz, zakomunikuj wyraźnie, a nie baw się w przedszkole, chociaż nie, w sumie nie, bo nawet w przedszkolu, dzieci jak coś im nie leży to klockiem w łepetynkę innemu przywalą. A ty potrafisz tylko stać obrażona. Moja rada, skorzystaj z niej lub nie, (powtarzać się nie mam zamiaru, szkoda mi życia, czasu i w sumie też trochę mi się nie chce). Nie odpowiada ci coś? Powiedz to facetowi. Uraził cię czymś, od razu to zakomunikuj. Patrzył za długo na inną laskę, cóż taka jego samcza natura (a tak w ogóle, ty już nie patrzysz na fajnych facetów?), grał z kumplami w karty czy oglądał mecz, super po takiej rozrywce będzie rozluźniony, szczęśliwy, nic tylko go „wykorzystywać”, za dużo pracuje, hmm życie, czasy, można o tym porozmawiać, ale jego szefowi raczej focha nie strzelisz, nie kupuje ci kwiatów, nie zabiera na kolacje, do kina, potańczyć, w góry czy cokolwiek innego? Na miłość boską, powiedz mu to, może on nie wie, że te ciepłe bambosze tobie nie odpowiadają.
Brak komunikacji w jakiejkolwiek relacji to dla niej śmierć. Facet to nie wróżka, to stworzenie myślące prosto: jeść, pić, uprawiać seks, spać, iść do pracy, rozluźnić się, a to i tak wersja rozwinięta. Nie oczekuj, że będzie czytał ci w myślach, nie będzie! Ułatw życie sobie, jemu i społeczeństwu, wszystkim będzie przyjemniej. A jak już używasz focha jako broni na wszystko, to pamiętaj co w skrócie to magiczne słówko oznacza dla mężczyzn i zdecyduj się czy faktycznie masz ochotę w danej chwili na uwaga: fachową obróbkę ch…